Դա արդեն բավականին վաղուց էր։ Մի անգամ հարսանիքի ժամանակ ծանոթացա միջոցառման հաղորդավարուհու և նրա ամուսնու հետ։ Այնպես եղավ, որ ընդհանուր հոբբի ունեինք, շփման առումով նրանք էլ համընկան։ Մի անգամ ինձ և կնոջս հրավիրեցին այցելել փոքրիկ տոներից մեկը։Ես ու կինս զարմացած էինք նրանց բնակարանից։ Թվում էր, թե կահույքը մի քանի օրից կփշրվի։ Բացի այդ, խառնաշփոթ էր։ Սակայն իրավիճակը փրկեցին կիթառով երգերը։ Զույգը գեղեցիկ ձայն ուներ, մենք երգեցինք սիրված հիթեր, և երեկոն աննկատ անցավ:
Առաջին երգից հետո մենք դադարեցինք ուշադրություն դարձնել տան խառնաշփոթին։ Նվագեց կիթառը և երկու հրաշալի ձայներ երգեցին հրաշալի երգեր։ Սրտանց զվարճացանք, երգեցինք, ծիծաղեցինք, պատմեցինք միմյանց հետաքրքիր պատմություններ։ Հրաշալի խնջույք էր և ամենաանկեղծ երեկոներից մեկը։Մի քանի շաբաթ անց մենք զույգին հրավիրեցինք մեզ այցելելու։ Իհարկե, մենք չէինք կարող նրանց տրամադրել այնպիսի «ռետրո ոճ», ինչպիսին հին կահույքն ու կեղտոտ գորգն է, բայց պատրաստեցինք համեղ ընթրիք։Բառերով չենք կարող արտահայտել, թե որքան զարմացանք, երբ մեկի փոխարեն երկու հրավիրված զույգ եկան։ Իսկ նրանցից մեկը տարրական դպրոցի տարիքից փոքր երեխա ուներ։ Բայց կեքսի մեջ ամենաուշագրավը այն փաստն էր, որ մեր սիրելի հաղորդավարուհին եկել էր նոր կողակցի հետ։ Այդպես նա ներկայացրեց նրան:
Մարդկանց դուրս չէինք հանելու, չէ՞։ Այնուամենայնիվ, ընթրիքը շուտով վերածվեց սովորական խմելու։ Երգեր ընդհանրապես չկային։ Գլխավոր երգիչն ու կազմակերպիչը Բորիսն էր, որին այս անգամ չէին բերել։ Հյուրերն իրենց շատ անպարկեշտ էին պահում։
Փոքրիկ սատանան սողում էր մեր բնակարանի ամեն անկյուն: Ինձ համար ամենամեծ ցնցումն այն էր, որ նա կոտրեց մանկությանս սիրելի խաղալիքը։ Այն ինձ նվիրել է հորեղբայրս, երբ ես երեխա էի։ Ինձ համար դա թանկարժեք հուշանվեր էր: Մոտոցիկլետի մինի ֆիգուր։Խաղալիքը հրաշալի էր, միանում էին լուսարձակներն ու գործում ամորտիզատորները։Այս մոտոցիկլետը կարելի է անվանել մեր ընտանեկան ժառանգությունը։ Եղբայրս ու քույրս են խաղացել, հետո տղաս ու քրոջս երեխաները, երբ այցելում էին:
-Հին խաղալիքն ափսոսդ եկա՞վ,- ասացին «հյուրերը» ու դժգոհ դեմքերով հեռացան։Ինչի՞ս են պետք նման հյուրերը, ասացեք խնդրում եմ։
