Անդրեյին ողջ օրը զանգել են հարազատները։ Անգամ նրանց, ում ինքն ու կինը չէին տեսել մի քանի տարի ու միայն տոնական շնորհավորանքներ էին փոխանակում սոցիալական ցանցերում։ Հարազատները ոչ մի խնդրանք չեն ներկայացրել, ոչ մի կարևոր հարց չեն տվել։ Դա ճիշտ է, ինչպես է կյանքը, ինչպես է ընտանիքը, լավ, եթե ինչ-որ բան, դիմեք: Ինչի՞ համար էին նրանք կոչ անում: Անդրեյը զարմացավ, վերջ։
Բայց երբ ևս մեկ անգամ նա վերցրեց հեռախոսը և լսեց Նովոսիբիրսկից իր երկրորդ զարմիկի ձայնը, նա որոշեց պարզել իր անձի նկատմամբ իրենց բոլոր բազմաթիվ հարազատներից նման ուշադրության պատճառը։ Այս հարցն է նա տվել Լյուդմիլային.-Ինչպե՞ս չես հասկանում, թե ինչ է կատարվում: — զարմացավ նա։ -Մի՛ ամաչիր, կյանքում ամեն ինչ կարող է պատահել։ Դե, ձեր Անկան քեֆ է արել։ Նա առաջինը չէ և վերջինը չի լինի։ Նետեք նրան դժոխք և թողեք, որ նա մենակ երկու երեխաների հետ շփվի: Նրա ընկերը անմիջապես կփախչի նրանից:– Սպասիր, Լյուդա, ինչո՞ւ այդպես մտածեցիր:-Ի՞նչ, դու դեռ ոչինչ չգիտե՞ս։ Սա հիանալի է: Ես հիմա ձեզ կուղարկեմ նրա ընկերոջ լուսանկարը, հիացեք դրանով: Լյուդմիլան անջատեց հեռախոսը, և մի քանի րոպե անց Անդրեյը ստացավ երկու լուսանկար։ Մեկը ցույց տվեց մի տղամարդու, որը մտնում էր իրենց բնակարան թիկունքից, իսկ Անյան ողջունելով հյուրին ժպտում էր։ Երկրորդում նույն տղամարդը նկարահանվել է, թե ինչպես է մեքենա նստում իրենց տան մոտ։Տուն հասնելով՝ Անդրեյը, ինչպես միշտ, համբուրեց կնոջը, շոյեց որդու գլուխը, երբ նա մոտեցավ նրան և նայեց դստեր սենյակը։Այս պահին Անյան արդեն սեղան էր գցել և բոլորին հրավիրել էր ընթրիքի։Երբ նա արդեն մաքրել էր խոհանոցը և միացրել աման լվացող մեքենան, Անդրեյը ժպտալով հարցրեց նրան. -Ինչո՞ւ ես, Անյուտա, իմ բացակայությամբ ողջունում օտար տղամարդկանց: Տեսեք, թե ինչպես եմ ես աշխուժացրել իմ ընտանիքը ամբողջ երկրում. այսօր ութ հոգի զանգահարեցին ինձ, կարեկցեցին ինձ և մաղթեցին, որ դիմադրեմ:Այդ պահին նրա հեռախոսը նորից զանգեց։ Անդրեյը միացրեց բարձրախոսը։ Մայրիկը բարձր խոսեց, ուստի Աննան փակեց խոհանոցի դուռը։-Դե սպասեցի՞ր: Քաղաքի կեսն արդեն գիտի, թե ինչ է անում ձեր Անյան։ Դու մենակ կույր ու խուլ ես։ Եվ նա թույլ տվեց նրան հեռանալ աշխատանքից. «Անեչկան պետք է նայի Կատյային»: Ինչու՞ ես պետք է նայեմ նրան: Աղջիկը տասներեք տարեկան է և չի՞ կարող տանը մենակ նստել: Եվ նա փոխեց նրա մեքենան. «Այս մեքենան ավելի հարմարավետ է»: Եվ նա ջակուզի տեղադրեց նրա լոգարանում: Եվ ես գնեցի թանկ անդամակցություն լողավազանին: Եվ ահա արդյունքը. գնացեք և ձեր եղջյուրներով բռնեք վերնահարկը:-Մամ, որտեղի՞ց քեզ նման տեղեկություն, կուզենայի իմանալ: — հարցրեց Անդրեյը։ – Ուրեմն Վերկան ինքը տեսավ այս մարդուն և լուսանկարեց նրան:– Պարզ է, թե որտեղից է քամին փչում, Վերան չի կարողանում հանգստացնել, որ Անյան հրաժարվել է դայակ պահել իր երեխաներին: Ասա նրան, որ նա շատ կզղջա իր արածի համար,- պատասխանեց Անդրեյը և ավարտեց զրույցը։«Անդրեյ, դու կծիծաղես, բայց այսօր գրեթե բոլոր հարազատներս զանգահարեցին ինձ և հարցրին, թե ինչպես և որտեղ եմ պատրաստվում ապրել հիմա»,- ասաց Աննան։Այդ պահին դուռը բացվեց, և Աննայի և Անդրեյի ավագ դուստրը՝ Կատյան, անվասայլակով մտան խոհանոց։– Մայրիկ, խնդրում եմ, մի քիչ ջուր լցրու ինձ:Վեց ամիս առաջ նա ձյան խողովակի վրա անհաջող իջավ բլուրից և բախվեց ծառին: Վիրահատություն, մեկ ամիս հիվանդանոցում և այժմ երկար վերականգնում։ Բժիշկներն ասել են, որ աղջիկը կքայլի, եթե կատարի բոլոր ցուցումները։Աննան թողել է աշխատանքը՝ դստեր առողջությունը հոգալու համար։ Ֆիզիոթերապիա, մերսում, ջրային թերապիա լողավազանում, բուժական վարժություններ. Աննայի օրը հագեցած էր այս ամենով։ Նրանք որոշ բաներ արեցին տանը, և նա Կատյային տարավ այլ գործունեության: Այդ պատճառով նրանք փոխել են իրենց մեքենան՝ ընտրելով ավելի հարմարավետ։ Շաբաթը երեք անգամ նրանց տուն էր գալիս մերսող Ալեքսանդր Օլեգովիչը։ Հենց նրան է լուսանկարել Անդրեյի քույրը։«Այն ժամանակ Վերան ինձ վրա նման տեսարան արեց,- ասաց Անյան,- նա բղավեց, որ ես բուրժուա եմ, որ նստած եմ քո վզին, որ Աստված ինձ կպատժի, որ հրաժարվեմ իրեն օգնելուց, իսկ վերջում ասաց. Ես լավ էի, բայց Կատյան ավելի ուշ լաց եղավ և հարցրեց, թե ինչու է մորաքույր Վերան իրեն չարիք ցանկանում։«Նա չի փախչի սրանից», – ևս մեկ անգամ կրկնեց Անդրեյը:«Հետաքրքիր է, նա չի՞ հասկանում, որ այս իրավիճակում ես հնարավորություն չունեմ նստելու իր երեխաների հետ»: Ես չեմ կարող հրաժարվել աղջկաս բուժումից, քանի որ նա որոշել է գնալ աշխատանքի։ Ես մեկ անգամ օգնեցի նրան, բայց այդ օրը ես և Կատյան ոչ մի տեղ գնալու կարիք չունեինք: Եվ ես արդեն ուժասպառ եմ: Ուսուցիչը եկավ Կատյային տեսնելու, բայց տղաները ինչ էլ ասեն, միեւնույն է, աղմկում են։ Դասի ժամանակ ես ստիպված էի դուրս գալ նրանց հետ։ Այսպիսով, Վերան այն ժամանակ որոշեց, որ կարող է ամեն օր երեխաներին գցել ինձ վրա: Եվ ձեր մայրը աջակցեց նրան: Ինչո՞ւ նա չի կարող ինքը հոգալ իր թոռների մասին, քանի որ արդեն թոշակի է անցել:– Մայրիկն ասում է, որ ամեն օր պետք է հեռու ճանապարհորդի: Վերան ուզում էր, որ մայրը որոշ ժամանակով տեղափոխվի նրանց մոտ. նրանք բավականաչափ տարածք ունեին: Բայց Նիկոլայը ասաց, որ եթե իր սկեսուրը տեղափոխվի բնակարան, ինքը կհեռանա։ – Հիմա ի՞նչ ենք անելու։ – հարցրեց Աննան: – Ինչպե՞ս վերականգնել ձեր հեղինակությունը:«Ես մեկ միտք ունեմ», – պատասխանեց Անդրեյը:Երկու օր անց Վերան զանգ ստացավ մի մարդուց, ով ներկայացավ որպես Աննա Սեմյոնովնա Ժուկովայի փաստաբան և հրավիրեց նրան զրույցի։-Փաստաբան? Ուրեմն, ես պարտավո՞ր եմ ներկայանալ։ — հարցրեց Վերան։– Ոչ, բայց հետո հաջորդ քայլը դատաքննությունն է: Անդրեյը և Աննա Ժուկովը ձեր դեմ հայց են նախապատրաստում 128-րդ հոդվածի 1-ին կետով: Սա զրպարտություն է, այսինքն՝ «գիտակցաբար կեղծ տեղեկատվության տարածում, որը արատավորում է այլ անձի պատիվն ու արժանապատվությունը կամ խաթարում նրա հեղինակությունը»: Դա պատժվում է տուգանքով՝ մինչև հինգ հարյուր հազար ռուբլի կամ դատապարտյալի աշխատավարձի կամ այլ եկամուտների չափով՝ մինչև վեց ամիս ժամկետով, կամ հարկադիր աշխատանքով՝ մինչև հարյուր վաթսուն ժամ։– Գժվել է, որ դատի տա՞ իր քրոջը։-Բայց դուք հրաժարվում եք գալ հակամարտության նախաքննական կարգավորման հարցով հանդիպմանը։«Ես կգամ», – ասաց Վերան և անջատեց հեռախոսը:Այդ օրը երեկոյան Անդրեյի մայրն ու քույրը տասը անգամ զանգել են, սակայն նա անջատել է հեռախոսը։Եվ ահա նրանք նստած են փաստաբանական գրասենյակում՝ Աննան, Անդրեյը և Վերան մոր հետ։-Ի՞նչ ես մտածում: Որտեղի՞ց Վերային հինգ հարյուր հազար։ – Անդրեյի մայրը հարձակվեց նրա վրա:— Եթե փող չլինի, հարյուր վաթսուն ժամ ձրի փողոցները կմաքրի։ Հաջորդ անգամ նա կմտածի, թե արժե՞ լեզվով վրեժ լուծել»,- պատասխանեց Անդրեյը։Փաստաբանը դադարեցրեց նրանց վիճաբանությունը.-Գնանք գործի: Ձեզ, Վերա Միխայլովնա, խնդրում են մեկ շաբաթվա ընթացքում զանգահարել բոլոր այն մարդկանց, ում դուք տվել եք զրպարտչական տեղեկություններ Ժուկովների ընտանիքի մասին և ասել, որ սխալվել եք, և այն ամենը, ինչ ասել եք նախորդ անգամ, սուտ է։ Եվ ևս մեկ բան. այս բոլոր մարդկանց պետք է խնդրեք, որ հետ կանչեն Անդրեյին և Աննային և հաստատեն, որ դուք հասել եք նրանց և փոխանցել այս տեղեկությունը։-Իսկ եթե նրանցից մեկը չզանգի՞: — հարցրեց Վերան։-Ուրեմն նորից զանգահարեք և խնդրեք հաստատել ձեր զանգը։ Եվ մի մոռացեք՝ դուք ունեք մեկ շաբաթ այս ամենն անելու համար։– Իսկ եթե նա չհասցնի մեկ շաբաթում: – հարցրեց մայրը:«Կարծում եմ, որ նա ժամանակին կհասնի դրան», – ասաց փաստաբանը: – Վերջին անգամ նա դա արել է մեկ օրում:Վերան ու մայրիկը գնացին։ Անդրեյն ու Աննան նույնպես սկսեցին պատրաստվել։«Շնորհակալ եմ, Ժենյա», – ասաց Անդրեյը, – լավ է նախկին դասընկեր ունենալ, ով իրավաբան է: Ինչքա՞ն եմ ես քեզ պարտք:«Անհեթեթություն մի խոսիր», – պատասխանեց Եվգենին: – Հիշո՞ւմ ես, ես կոտրեցի քո հեծանիվը: Հաշվի առեք այս փոխհատուցումը: Ինչպես է ձեր աղջիկը:– Ավելի լավ: Արդեն կարող է կանգնել՝ հենվելով քայլողի վրա։ Բժիշկներն ասում են, որ նա վեց ամսից քայլելու է։P.S. Շաբաթվա ընթացքում Աննան և Անդրեյը զրուցել են իրենց բոլոր հարազատների հետ, իսկ Աննայի զարմիկը, ով ապրում է Անապայում, նույնիսկ հրավիրել է նրանց և իրենց երեխաներին ամռանը այցելել:Խոստացան գալ, երբ Կատյան սկսի քայլել։Հեղինակ – Տատյանա Վ.
