Ինչու ես բաժանվեցի իմ լավ կնոջից և ամուսնացա մի լաչառի հետ

Ամեն ինչ շատ պարզ է: Բացատրում եմ հերթով.

1. Ես ձանձրանում էի կնոջս հետ: Նա վատը չէր, պարզապես ինչ–որ պահի դարձավ ինձ համար անհետաքրքիր:

2. Վեճերից հետո նա ինձ թույլ չէր տալիս, որ դիպչեմ իրեն: Իսկ ես հենց սկանդալներից հետո էի ամենաշատը ցանկանում։

3. Նա նման էր դեռահասի: Միշտ գլխին մազերի մի փունջ, սպորտային կոշիկներ։ Ոչ մի կաթիլ կանացիություն: Երբեմն ինձ թվում էր, թե ամուսնացած եմ մի տղայի հետ:

Ինչու ես բաժանվեցի իմ լավ կնոջից և ամուսնացա մի լաչառի հետ

Նոր կնոջս հետ ամեն ինչ այլ է: Եվ վեճերից հետո մենք թեժ հաշտվում ենք, և նա հագնվում է այնպես, որ նույնիսկ երկու տարվա հարաբերությունից հետո ես շարունակում եմ նրան նայել` ինչպես նոր սիրահարված։

Այո, նրա մեջ լրբություն կա: Նա հաճախ չի համաձայնում ինձ հետ: Մենք ամեն օր վիճում ենք: Մի անգամ նույնիսկ բանը հասավ ապտակին: Դա ցավոտ էր, բայց ինձ գրգռեց։

Ես հասկացա մի բան: Ամուսնության ժամանակ կարևոր չէ, թե ինչքան լավ է պատրաստում կինը, ոչ էլ այն, ինչպես է տունը մաքուր պահում: Ես հեռացա այդպիսի կնոջից։

Եվ գնացի նրա մոտ, ով իր թաց սրբիչը գցում էր իմ թաց սրբիչի վրա: Եվ դա ծիծաղելի է մեզ համար: Մենք կարող ենք հետաձգել մաքրության բոլոր աշխատանքները, քանի որ դուրս է եկել սերիալի նոր սեզոնը: Մի խոսքով, մենք լավ ենք միասին` առանց այս բոլոր ռեժիմների:

Ավելի լավ է սկանդալիստկան ու հիստերիկը, քան լուռ և հնազանդ, համեստ կինը։