– Իսկ դու արդեն եկել ես, – հիմարաբար հարցրեց ամուսինը, երբ տեսավ կնոջը ննջասենյակի դռան մոտ: Հասկանալով, թե ինչ է կատարվում, կինը վրեժ է լուծել դավաճանության համար՝ համարձակ եւ անսովոր կերպով։
Նա խղճուկ ու զվարճալի տեսք ուներ։ Եվ նա փորձեց համոզել Լյուդմիլային, որ դա այն չէ, ինչ նա մտածում էր։
«Այո, դա այն չէ, ինչ ես մտածում էի, դա շատ ավելի վատ է» …-Լյուսենկա, լա՞վ ես։ Դուք այնքան գունատ եք: Միգուցե դու պետք է գնաս տուն: Հիմա այնպիսի դաժան գրիպ է մոլեգնում»,- ասաց տնօրեն Թամարա Պետրովնան։«Իմ զեկույցը դեռ պատրաստ չէ, ես այսօր ուզում էի ավարտել այն», – պատասխանեց Լյուդան:Նա իսկապես իրեն լավ չէր զգում: Նա նույնիսկ չկարողացավ նախաճաշել առավոտյան, նրա ստամոքսը շատ էր ցավում: Եվ ամբողջ մարմինը կարծես թե իրենը չէր։-Աղջիկները կվերջացնեն: Գնա տուն։ Վերջին բանը, որ մեզ պետք է, այստեղ բոլորիս վարակելն է,- շեֆը շտապեց դուրս գալ իրենց աշխատասենյակից: Նա սարսափելի վախենում էր բոլոր տեսակի վարակներից։
«Դա լուրջ բան չէ», – Լյուդան փորձեց արդարանալ աղջիկների առաջ: – Ջերմաստիճան չկա։ Ես դա կզգայի։-Գնա, գնա, որ Թամարան քեզ բաց թողեց։ Օգտվե՛ք հնարավորությունից։ Դուք իսկապես այնքան գունատ տեսք ունեք: Դուք երբեք չգիտեք: Տանը կհանգստանաս։ Իսկ եթե ամեն ինչ կարգին է, վաղը արի,- ասաց Օլգան:Նրանք ընկերասեր ու բարի թիմ ունեին։Լյուդմիլան, հաղթահարելով ստամոքսի թուլությունն ու ցավը, հասել է բնակարան։ Ես միայն մի բան էի ուզում՝ պառկել ու փակել աչքերս։ Եվ երբ դուռը բացեցի, հասկացա… Ամուսինս տանն էր։ Տարօրինակ էր, քանի որ Արտյոմն առավոտյան այնքան էր շտապում աշխատանքի գնալ, որ նույնիսկ փախավ նրանից։ Եվ Լյուդմիլան նույնպես լսեց, որ ինքը մենակ չէ։
Նա կանգնել է միջանցքում և լսել, թե ինչ է կատարվում բնակարանում։Ննջասենյակից լսվում էր կնոջ ծիծաղն ու ամուսնու ձայնը. Երկրորդ ձայնը շատ ծանոթ էր. Իսկապե՞ս: Չի՛ կարող լինել։Տանտիրուհին բամբակյա ոտքերով մտավ ննջարան։ Ամուսինն ու հյուրը նրան անմիջապես տեսան։ Զարմացանք, միաժամանակ վախեցանք։ Արտյոմն ու իր հարեւան Նելյան.Չէ, արդեն ամեն ինչ կարգին էր, երկուսն էլ հագնված էին։ Բայց այն, ինչ տեղի ունեցավ այստեղ շատ վերջերս, չէր կարելի թաքցնել։
Ամուսինն առաջինն էր, որ հավաքվեց և զարմանալով, հարցրեց.-Ինչու՞ ես եկել: Աշխատանքային օր է, այնպես չէ՞։«Ես ուզում եմ ձեզ նույն բանի մասին հարցնել», – ասաց Լյուդան:-Ուրեմն ես, ըհը… հիվանդ եմ,- առաջինը, որ մտքովս անցավ, ասաց Արտյոմը:-Ինչ զուգադիպություն։ «Ես նույնպես», – հոգնած ասաց Լյուդան: – Իսկ Նելկան – նա այստեղ բուժքույր է ձևանում:-Օ՜, Լյուդ, դու ինչ կատակասեր ես։Նա արդեն տեղավորվել էր և, ըստ երևույթին, նաև հորինել էր իրենց բնակարանում իր ներկայության սեփական վարկածը։«Ես եկել եմ աղի համար», – շարունակեց հարևանը: – Պատուհանից տեսնում եմ Արտյոմին մուտքի մոտ գալիս, կարծում եմ՝ գնամ հարցնեմ։ Դե, ես չեմ կարող վազել խանութ, այնպես չէ՞: Աղի պատճառով!– Կարծում ես, որ ես այնքան հիմա՞ր եմ, որ կարող ես ինձ այդպես արդարացումներով կերակրել: – հարցրեց Լյուդան, ով ուզում էր սպանել այս երկու դավաճաններին: -Թե՞ չեմ հասկանում, թե ինչ է կատարվում։Լյուդմիլան զգում էր, որ պատրաստվում է կորցնել գիտակցությունը։ Թուլությունից ու կատարվածի գիտակցումից։-Ի՞նչ մտածեցիր, հա՞: – Արտեմը սկսեց հարձակվել կնոջ վրա: – Բաց թող: Նելյայի և Վադիմի հետ մենք ընկերներ ենք։ Նրանք մեր ընկերներն են, հարևանները։ Ինչպե՞ս կարող էիր: Ես նույնիսկ ամաչում եմ քեզանից, անկեղծ ասած: Ամաչե՜-Լավ, Արտյոմ, մի գոռա: Նա կատակում էր. Լուրջ չե՞ս ասում, Լյուդ։ Դուք պարզապես լավ չեք զգում: Եվ ես վիրավորված չեմ: Հաբ վերցրու ու պառկիր։ Ամեն ինչ կկարգավորվի։ Ես գնում եմ։ Երեկոյան կգնամ և կտեսնեմ, թե ինչպես եք ձեր գործերը:Նելյան հեռացավ՝ նույնիսկ չվերցնելով այն աղը, որի համար իբր եկել էր։ Եվ Լյուդան պառկեց բազմոցին՝ շրջվելով դեպի պատը։ Նա ֆիզիկապես այնքան վատ ու զզվանք էր զգում իր հոգում, որ ուզում էր մեռնել։Լյուդան լաց չէր լինում։ Ես մտածեցի, թե ինչու դա տեղի ունեցավ:Արտյոմը երբեք նրան չի՞ սիրել։ Թե՞ նա պարզապես սարսափելի բան չի համարում խաբելը։ Ինչ էլ որ լինի, պարզվեց, որ նա ընդհանրապես չի ճանաչում ամուսնուն։ Բայց ես այլևս չէի ուզում նման կյանք ինձ համար:Նրանք, իհարկե, կշարունակեն իրենց ստոր հանդիպումները։ Նրա մեջքի հետևում:-Դե ոչ։ Սրան վերջ կդնեմ, ուղղակի պետք է ամեն ինչ լավ մտածեմ, որ կարողանամ այս վիճակից հաղթող դուրս գալ, ոչ թե զոհ, մտածեց Լյուդմիլան։Նելյան ու Վադիմը ապրում էին նույն շենքում՝ մեկ հարկից բարձր։ Նրանց ընտանիքներն ընկերացել են բոլորովին վերջերս՝ մոտ մեկ տարի առաջ։ Եվ հիմա Լյուդան հասկացավ, որ այս ընկերությունն անհիմն չէր։ Սիրահարների համար ավելի հարմար էր այսպես շփվել.Երեկոյան Նելյան եկավ, խիղճը բավական էր:-Լավ, ինչպե՞ս եք, հիվանդներ։ Դուք ավելի լավ եք զգում: Ես ձեզ մի քանի մանդարին եմ բերել: Վիտամիններ, այսպես ասած. Դե, ի նշան մեր հաշտության։ Չե՞ս խղճում, Լյուդ։-Ոչ,-ասաց նա անտարբերությամբ: -Ես ոխ չեմ պահում:Եվ ես ինքս ինձ մտածեցի՝ ես քեզ համար ուրիշ բան եմ պատրաստել։Իզուր չէր, որ Լյուդան աշխատում էր վերլուծական բաժնում։ Նա լավ էր վերլուծում և սինթեզում: Նա երկար չմտածեց, թե ինչպես բացահայտել ամուսնուն և ընկերոջը: Եվ միևնույն ժամանակ վրեժխնդիր լինել։ Պարզապես պետք է սպասել ճիշտ հնարավորության։
Եվ նա սպասեց: Մի երեկո Արտյոմը թմբիրով տուն եկավ և էլի գարեջուր բերեց իր հետ։– Ֆուտբոլ կնայեմ: Այսօր եզրափակիչ խաղն է։ – հայտարարեց նա կնոջը։Եվ երբ ալկոհոլով լցված Արտեմը քնեց, Լյուդան սկսեց գործել։Նա վերցրեց նրա հեռախոսը, թաքցրեց մարզաշապիկի գրպանում և բարձրացավ Նելայի մոտ։ Նրա ամուսինը` Վադիմը, բացակայում էր գործերով, Լյուդան դա գիտեր:-Բարև, հարևան: Նստենք մի փոքր խմե՞նք, ինչպես հարեւանները։ Իմը գերանի պես քնում է, բայց ես ձանձրանում եմ,- առաջարկեց Լյուդան՝ ուժով ժպտալով։-Օ՜, իհարկե։ «Ապրեք, որ եկել եք», – ճչաց Նելյան:Նա աշխուժանում էր, սեղանը գցում։Պետք էր երկար սպասել հարմար պահի։ Բայց Լյուդմիլան համբերատար սպասեց։ Իսկ երբ Նելյան գնաց զուգարան, իջավ իր ծրագրածին։Հարևանի հեռախոսը վերցնելով՝ Լյուդան արագ հավաքեց ամուսնու համարն ու զանգահարեց։ Նելյայի հեռախոսում գրված էր, որ նա գրանցված է որպես Տանյա Կոսմետիկա։ Ձեռքի մի փոքր շարժումով Լյուդան փոխեց այս կոնտակտի համարը իր համարով։ Մնում էր ջնջել հենց նոր ուղարկված զանգը։ Նելյան արդեն գնում էր խոհանոց։-Կներես, բայց ես տուն եմ գնում: «Լավ, ժամանակն է քնելու», – ասաց Լյուդան:-Չէ, լավ, մի քիչ էլ նստենք, ամեն ինչ այնքան լավ էր։ Ինչու՞ ես այդքան շտապում, նվնվաց հարբած Նելյան.Երբ նա հասավ տուն, առաջին բանը, որ արեց Լյուդան, բացեց Արտյոմի հեռախոսը։ Դա ճիշտ այնպես, ինչպես նա մտածում էր: Ամուսինը նույնպես թաքցնում էր իր ինքնությունը։ Տասը րոպե առաջ իր հարեւանի հեռախոսից ուղարկած զանգը եղել է բաժանորդ Անդրեյ ավտոսերվիսից։Լյուդմիլան նույնն արեց այս կոնտակտի հետ՝ այն փոխեց իր համարով: Նա ուներ երկրորդ SIM քարտը, որը նա գրեթե երբևէ չէր օգտագործում: Բայց հիմա դա շատ օգտակար էր նրան:Այժմ Լյուդան տեղյակ էր, որ ամուսինն ու հարեւանը մշտական շփման մեջ են։ Նրա երկրորդ SIM քարտն այժմ անընդհատ սիրային հաղորդագրություններ էր ստանում երկու կողմից: Նախատեսված գործողությունը չտապալելու համար Լյուդմիլան պարբերաբար արձագանքում էր հաղորդագրություններին։ Եվ երբ ամուսինս կամ Նելյան փորձում էին զանգահարել, նա անընդհատ գրում էր. «Ես հիմա չեմ կարող խոսել»:Մի քանի օր անց Արտյոմը գրեց, որ կարոտել է ինձ, բայց չարժեր այլեւս տանը հանդիպել, վտանգավոր էր։ Լյուդմիլան նրան պատասխանեց, իբր Նելյայից, որ ինքն էլ է կարոտել։ Եվ նա առաջարկեց հանդիպել հյուրանոցում: Արտյոմը համաձայնեց. Նա գրել է, որ մոտ ապագայում ամեն ինչ կլուծի ու ինձ կտեղեկացնի այդ մասին։-Վադիմ, բարև: Սա Լյուդան է, ես պետք է խոսեմ քեզ հետ:Լյուդմիլան որոշեց, որ ժամանակն է բացել Նելյայի ամուսնու աչքերը իր նենգ կնոջ վրա:«Լսում եմ, ինչ-որ բան է պատահել», – պատասխանեց Վադիմը հեռախոսով:-Տաս րոպեով արի իմ մոտ։ Միայն Նելեին ոչինչ մի ասա։ Ես ամեն ինչ կբացատրեմ:Լյուդան անհանգստացավ. Նրա համար այնքան էլ հաճելի չէր Վադիմին ասել, որ կինը դավաճանում է նրան։Բայց երբ նա տղամարդուն պատմեց ամեն ինչ և նույնիսկ ցույց տվեց կնոջ և սեփական ամուսնու սիրային նամակագրությունը, զարմացավ նրա արձագանքից։-Ինչո՞ւ եք այս ամենի մասին մտածել: Չե՞ք ամաչում։ Ավելի լավ բան չկա՞ անել: Նելյան հղի է, իսկ մենք շուտով ծնողներ ենք դառնալու, իսկ դուք զրպարտում եք պարկեշտ կնոջը,- բարկացած ասաց Վադիմը։Նա հեռացավ, և Լյուդան նստեց այնպես, կարծես թքած լիներ։ Դե, լավ! Այսպիսով, Նելկան նույնպես հղի է: Հետաքրքիր է՝ ումի՞ց։– Ոչ մի կերպ: Ես դեռ կհասկանամ այս գործը մինչև վերջ,- բարձրաձայն ասաց Լյուդմիլան։Նա Արտյոմին հաղորդագրություն է ուղարկել Նելայից՝ հանդիպում պահանջելով՝ գրելով, որ շատ է կարոտել։Արտյոմը զարմանալիորեն արագ արձագանքեց. Նա գրել է այն հյուրանոցի հասցեն, որտեղ վաղը՝ շաբաթ օրը, սպասում էր իր սիրելիին։ Լյուդան առանց երկու անգամ մտածելու Նելյային ասաց վաղվա հանդիպման հասցեն և ժամը։Նա նստեց հյուրանոցի նախասրահում և գիտեր, որ աղավնիներն արդեն սենյակում են։«Վադիմ», նա նորից կանչեց Նելյայի ամուսնուն: – Ձեր կինը հիմա տանը չէ։ Ես սա հաստատ գիտեմ։ Եվ ես գիտեմ, թե որտեղ է նա:-Այո, նա այստեղ չէ, իսկ ի՞նչ: Ինչ եք նորից մտածել: – դժգոհ հարցրեց նա։-Իմ մասին ինչ ուզում ես մտածիր, դա քո գործն է: Բայց դուք դեռ պետք է իմանաք, թե ձեր կինը ումից է երեխա սպասում։ Հենց հիմա արի հյուրանոց։ Ես սպասում եմ ձեզ դահլիճում: Պարզապես շտապեք:Լյուդան Վադիմին ասաց հասցեն և սկսեց սպասել։(Կարդացեք ցնցող իրական պատմությունը ԱՅՍՏԵՂ )Ի վերջո, նա եկավ և հասավ ժամանակին: Նրանք երկուսով երկար սպասել չտվեցին։ Բառացիորեն տասնհինգ րոպե անց վերելակից դուրս եկավ գրկախառնված զույգ։ Արտյոմն ու Նելյան էին։ Տեսնելով, որ ամուսինները իրենց ուղիղ աչքերի մեջ են նայում, նրանք կորցնում էին:Վադիմը սարսափելի սկանդալ է սարքել. Նա բղավեց կնոջ վրա՝ նրան ամենատարբեր անուններ տալով։ Եվ նա նաև կտրականապես խոսեց իր ապագա երեխայի մասին. նա ուրիշի երեխաների կարիքը չունի:Իսկ Լյուդմիլան Արտյոմին ասաց, որ արդեն ամուսնալուծության հայց է ներկայացրել։– Վերցրու իրերդ ու դուրս արի: Հուսով եմ հիշում եք, որ ես բնակարանը ստացել եմ մորաքրոջիցս մեր ամուսնությունից շատ առաջ: Այսպիսով, գնացեք:Վադիմը դուրս վռնդեց Նելյային, Արտյոմը լքեց Լյուդմիլային, նրանք ամուսնալուծվեցին.Նա վրեժխնդիր է եղել: Որովհետև ոչ ոքի իրավունք չունի դավաճանել իր սիրելիներին: Վայելեք նրանց անսահման վստահությունը։ Սիրահարները ստացան այն, ինչին արժանի էին.
